網紅的藏寶箱ก็ว่าจะไม่: แต่มีข้อความส่งมาไม่หยุดจากคน2-3คนวนๆส่งไม้ต่อกันไม่หยุดหย่อนมาพักใหญ่บอกว่า “ถ้ารับเรื่องแค่นี้ไม่ได้ ก็ย้ายประเทศไปซะ ดัดจริต!” ตกใจนิดนึงที่จนป่านนี้ยังมีคนก้าวไม่ผ่านตรรกะความคิดไล่คนคิดต่างไปต่างประเทศแบบนี้อยู่อีกรึนี่ เพราะต่อให้ยังไม่ตาสว่าง ก็ไม่น่ามืดบอดขาดสิ้นซึ่งการเรียนรู้ใดๆเลยขนาดนี้ ผมโพสรูปนี้ของ รศ.ดร.ประจักษ์ ก้องกีรติลงStoryในIG เพราะตรงใจ และตรงกับประสบการณ์ในฐานะนักเดินทางท่องโลกถี่ยิบคนนึงที่พบว่า พาสปอร์ตไทยไม่ค่อยได้รับเกียรติเท่าที่ควร ซึ่งเกียรตินั้นร้องขอไม่ได้หรอก มันต้องได้มาจากการยกย่องนับถือที่สั่งสม ถ้าคิดว่าสำหรับคุณพอใจเท่านั้น ก็ถือแค่ว่ามาตรฐานชีวิตเราต่างกันนะ ผมยอมรับว่าผมดัดจริตจริงๆ แต่ดัดจริตที่คิดว่าไม่ดีจนมั่นใจว่าจริตดีพอสมควร ถ้าจริตเสีย การ”ดัด”จริต อย่าปล่อยปละละเลยเป็นสิ่งที่ควรทำนะครับ พี่แนะนำ…มองอีกมุม ก็คล้ายๆกับการได้รับการศึกษานั่นแหละจ๊ะ